Wanneer je zelf een hond hebt, weet je vast wel iets over honden. Je hebt misschien je eigen ervaring van hoe je je eigen hond opgevoed hebt. Je weet misschien een beetje wat wel en niet werkt bij honden. Wellicht heb je wat kennis over lichaamstaal van honden en ga zo maar door. Maar weet je? Dat zegt niet dat ongevraagd advies aan andere hondeneigenaren oké is. Ongevraagd advies geven aan andere hondeneigenaren? Niet doen!
Zonder context weet je niks
Van mijn opleiding aan de Martin Gaus Academie is me één ding heel erg bijgebleven: zonder context weet je NIKS. Maar echt niks! Stuurt iemand mij een foto van een hond en vraagt diegene me wat de hond op die foto laat zien? Ik kan er geen antwoord op geven. Ik zie geen context, ik zie op de foto niet wie er nog meer in de omgeving van de hond zijn. Ik weet niets over de manier waarop de hond beweegt en ik heb geen idee wat er in de tijd voor de foto werd genomen gebeurd is. Ik weet niks.
Natuurlijk is dat bij “bewegend beeld” al anders. Dan zie je wie er nog meer bij de situatie betrokken zijn. Je ziet in wat voor omgeving de hond zich bevindt en je ziet hoe zijn lichaam zich beweegt. En dan kan je natuurlijk ook in beperkte mate iets zeggen over de situatie. Maar dan nog… is het nodig om er dan iets van te zeggen? Zolang een hondeneigenaar zelf niet om hulp vraagt, houd ik in ieder geval mijn mond (tenzij er sprake is van een situatie die bedreigend is voor mijzelf of voor mijn eigen honden, maar daar gaan we nu even niet vanuit). Ongevraagd advies geven? Doe dat dus maar niet.
Advies aan hondeneigenaren? Kijk eerst naar de geschiedenis van een hond
De keuzes die hondeneigenaren maken, hangen af van de hond die ze bij zich hebben. Misschien heb jij een hond die altijd los kan lopen, die netjes bij je blijft en die zich altijd keurig gedraagt tegenover andere honden. En dat is fantastisch! Maar dat zegt niet dat de hond van een ander dat ook kan. Wanneer ik bij mensen thuis kom voor een consult, vraag ik ALTIJD naar de geschiedenis van de hond. Hoe was de situatie in het nest? Wat heeft de hond meegemaakt? Heeft hij nare ervaringen opgedaan in zijn verleden? Deze vragen stel ik om een beeld te krijgen van de geschiedenis van de hond. Deze geschiedenis heeft de hond namelijk gevormd tot wie hij nu is.
Ook de medische achtergrond van een hond speelt een rol. Hier vraag ik in een consult dus ook altijd naar. Een hond met pijn kan vanwege die pijn ander gedrag gaan vertonen. Vraag ik niet naar de medische geschiedenis van een hond terwijl de hond heel veel pijnklachten heeft? Dan kan het zomaar zijn dat ik de gedragsproblematiek van de hond volledig verkeerd aanpak. Misschien gaat het om een hond die bijt omdat het hem pijn doet wanneer hij geaaid wordt door mensen. De oplossing voor het bijtgedrag zou in dit geval zijn dat we de pijn wegnemen, niet dat we de hond leren om anders te reageren op mensen. Snap je het verschil?
De situatie van een andere hond
Als je niks weet over de situatie waarin een voor jou onbekende hond zich begeeft, kan je ook weinig zeggen over zijn gedrag, of over de manier waarop de eigenaar met de hond omgaat. Uitspraken zoals die hieronder zijn eigenlijk nooit helpend:
- “Laat hem toch gewoon los, joh. Je wil toch niet dat hij z’n leven lang aan de riem moet lopen?”
Hoe bepaal jij voor een ander dat hij z’n hond wel/niet los moet laten? Misschien heeft de hond wel een wegloopverleden, of is hij heel angstig waardoor de riem hem juist een veilig gevoel geeft. Wederom: zonder de context en de geschiedenis te weten, weet je niks.
- “Ik aai hem gewoon, hoor. Hij moet daar gewoon mee kunnen omgaan!”
Niet iedere hond wil graag geaaid worden en dat is echt helemaal oké. Honden hebben een persoonlijke ruimte en die moeten we als mensen respecteren. Vraagt een hondeneigenaar of je niet aan zijn hond wil komen? Of misschien zelfs wel of je een beetje afstand wil houden? Respecteer dat. De eigenaar vraagt het niet voor niets.
- “Waarom laat jij je hond nooit met andere honden spelen? Dat is goed voor honden, hoor!”
Niet elke hond wil spelen en niet elke hond kán met andere honden spelen. Misschien valt de hond wel uit naar andere honden. Misschien is ‘ie oud en krakkemikkig. Wat de reden ook is, als de eigenaar het niet wil, dan is dat zijn/haar goed recht.
Laten we wat liever zijn voor elkaar
Ongevraagd advies geven aan andere hondeneigenaren? Niet doen! Zullen we in hondenland gewoon een beetje liever zijn voor elkaar? In plaats van te focussen op wat de ander allemaal wel/niet goed doet met z’n hond, kunnen we er beter van uitgaan dat iedereen het beste voorheeft met z’n viervoeter. En even eerlijk: hondeneigenaren kennen hun hond het beste! En zij kunnen dus ook het beste inschatten wat goed is voor hun hond. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. In het geval van hondenmishandeling zou ik zeker aan de bel trekken. Maar maakt een hondeneigenaar gewoon andere keuzes dan jij zou doen? Respecteer dat. Hij/zij heeft daar ongetwijfeld een goede reden voor.
Ik heb hulp nodig bij het gedrag van mijn hond
Wil je hulp bij het gedrag van jou hond? Op deze pagina vind je meer informatie over de consulten en trajecten die ik aanbied. Ook kan je contact met mij opnemen wanneer je een vraag hebt. Ik help je graag!
Je kunt mij natuurlijk ook volgen op Instagram! Daar deel ik regelmatig tips en adviezen voor hondeneigenaren.
