“Ik krijg geen contact met mijn hond tijdens het wandelen!” Je zult niet de eerste zijn die met zo’n hulpvraag aanklopt bij een gedragsdeskundige. Het lijkt namelijk misschien helemaal niet zo’n serieus probleem, maar het kan heel lastig zijn als jouw hond geen contact met je maakt tijdens het wandelen. Het kan zelfs tot problemen leiden! Hoe dat zit vertel ik je in dit artikel.
Wandelen doe je samen
Meteen maar even een heel belangrijk argument voor hond én mens: wandelen doe je samen! En dan is het dus gewoon niet zo leuk als je samen wandelt en je hond zich helemaal terugtrekt in zijn/haar eigen bubbel. Je wil samen wandelen en samen avonturen beleven! Dat betekent natuurlijk niet dat jouw hond de hele wandeling naar jou moet kijken. Dat zou tot vervelende situaties leiden, want dan ziet hij helemaal niet wat er om zich heen gebeurt, om vervolgens enorm te schrikken van een andere hond, een fietser of een andere prikkel. Of je hond loopt tegen een lantaarnpaal aan omdat hij alleen maar naar jou staart i.p.v. naar de rest van de wereld (dit is een waargebeurd verhaal met mijn witte herder Lewis). Maar wandelen doe je wel samen… en dus is een mate van contact wel heel belangrijk!
Een onzichtbaar lijntje van verbinding
Wanneer ik met mijn honden ga wandelen, wil ik een soort “onzichtbaar lijntje van verbinding” hebben. Dat betekent dat we niet de hele tijd naar elkaar kijken of met elkaar bezig zijn, maar dat we wel, zodra ik of mijn honden het contact opzoeken, direct op elkaar reageren. Een onzichtbaar lijntje van verbinding gaat over het verschil tussen bewuste aandacht en onbewuste aandacht. Je kunt best met je bewuste aandacht bij de vriendin zijn met wie je wandelt, terwijl je met je onbewuste aandacht bij je hond bent en je wel alert kunt reageren wanneer hij jouw hulp nodig heeft.
Andersom werkt dat hetzelfde. Je hond kan met zijn bewuste aandacht bij een grassprietje zijn dat ruikt naar de urine van een andere hond. Met zijn onbewuste aandacht is hij echter bij jou, waardoor hij doorheeft waar jij heen loopt en hij het opmerkt dat je bijna uit het zicht verdwijnt (en hij je dus moet volgen).
Wanneer ik met mijn honden wandel, wil ik dat we op het niveau van de onbewuste aandacht altijd met elkaar verbonden zijn. Natuurlijk mogen mijn honden lekker hun gang gaan. Graag zelfs! Lekker snuffelen is goed voor ze. Maar ik wil wel dat ze onbewust met mij bezig zijn. Mocht er dan een situatie zijn waarin ik ze bij me wil roepen, dan kan dat – dankzij dat onbewuste lijntje van verbinding.
Maar hoe krijg ik die verbinding met mijn hond?
Het gaat hier eigenlijk over twee subvragen:
- Waarom zou je hond in vredesnaam naar jou luisteren?
- Wat is het patroon dat jullie hebben opgebouwd?
Eerst even die eerste vraag…
Als je hond geleerd heeft dat naar jou luisteren hem geen klap oplevert, waarom zou hij dat dan doen? Waarom zou hij in vredesnaam op jou reageren als hem dat niets oplevert? Honden zijn opportunisten! Ze doen dingen omdat het ze iets oplevert.
Leer je hond dus dat luisteren naar jou iets oplevert! Dat wanneer jij ‘m roept, dat hij beloond wordt als hij komt! Mijn honden zijn 5 en 6 jaar oud en nog altijd zorg ik dat ik een beloning bij me heb. Door het losloopgebied waar ik vaak wandel, loopt een fietspad. Wanneer er een fietser komt, roep ik Jake en Lewis bij me. Wat ze ook aan het doen zijn op dat moment, ze komen altijd. Waarom? Ze weten dat het ze iets oplevert, want ze krijgen altijd een koekje wanneer ze komen als ik ze roep. En dit weten ze. Dus zijn ze altijd gemotiveerd om te komen.
En dan die tweede vraag – het patroon
Honden zijn gewoontedieren. Ze houden van voorspelbaarheid en doen dingen omdat ze ze altijd zo doen. Als jij en je hond de gewoonte hebben om samen het losloopgebied in te stappen en vanaf daar compleet jullie eigen ding te doen, dan is het niet gek dat je hond niet meer met jou bezig is. Een voorbeeldje:
Ooit kwam ik een mevrouw tegen in het bos. Ze wandelde alleen, maar ik zag haar wel met een riem, poepzakjes, enzovoorts. Duidelijk iemand met een hond, maar dan zonder hond. Toen ik haar voor de derde keer zonder hond (maar dus mét hondenspullen) tegenkwam, vroeg ik haar of ze een hond had. “Ja, hoor,” antwoordde ze, “maar hij loopt altijd zijn eigen route. Hij wacht me over ongeveer een uurtje weer op bij de parkeerplaats.” Deze mevrouw en hond hadden een patroon opgebouwd. Zo deden ze dit nu eenmaal. En als geen van tweeën (en de rest van de bosbezoekers) er een probleem mee ervaart, is er op zich ook geen enorm probleem. Maar dat lijntje van verbinding is wel ver te zoeken… En als je hond een keer in gevaar is, dan ben je er zelf niet bij (en dat vind ik persoonlijk dan weer wél een probleem).
Motiveer je hond om samen te wandelen
Samen wandelen is niet iets wat je hond “moet doen omdat hij nu eenmaal moet luisteren”. Net als jij, is ook je hond een levend wezen met behoeftes. Zijn behoeftes komen in sommige opzichten griezelig overeen met die van ons mensen: ze willen nabijheid en ze willen samen zijn met een ander. En daarom is het ook juist heel leuk om te investeren in wandelen vanuit contact. Want hoewel het misschien niet altijd zo voelt, is het voor je hond ook fijn om echt samen te wandelen.
Kijk eens wat hem motiveert. Waar wordt hij echt enthousiast van? Als hij het super saai vindt om elke dag hetzelfde rondje door hetzelfde losloopgebied te wandelen, dan snap ik dat hij geen zin heeft om er samen met jou een leuke wandeling van te maken. Hij verveelt zich! Kijk dus hoe je hem kunt motiveren.
Let daarnaast ook op de volgende dingen:
- Zorg dat je wandelingen altijd momenten zijn dat jij heel veel met je hond bezig bent. Aandacht levert aandacht op.
- Gebruik je wandelingen voor spelletjes en oefeningen. Integreer zoekspelletjes in je wandeling. Verstop je regelmatig, verstop koekjes en laat je hond die zoeken of neem zijn favoriete speeltje mee. Zo motiveer je hem om met jou bezig te zijn tijdens het wandelen, omdat jij hem iets leuks oplevert!
- Laat hem hond zijn. Een leuke wandeling houdt ook in dat je hond lekker aan zijn “hondse” behoeften kan voldoen. Dat betekent dat een retriever af en toe door de modder moet kunnen rollen en dat je hond lekker veel moet kunnen snuffelen. Weet je dat je hond een zwak heeft voor zwemmen of snuffelen? Ga zo’n activiteit samen met hem doen, zodat hij leert dat hij zoiets leuks ook samen kan doen. Ik ga bijvoorbeeld elke zomer met mijn golden retriever zwemmen. Daar genieten we allebei en samen van! Ook samen een leuke speurcursus doen kan jullie band en jullie contact enorm versterken.
- Beloon contact. Ga je nieuwe patronen opbouwen en zijn jullie nog niet gewend om echt samen te wandelen? Beloon het contact. Beloon het wanneer je hond uit zichzelf naar jou kijkt. Beloon het wanneer hij komt als je ‘m roept. Beloon het als hij uit zichzelf naar je toe loopt. Belonen, belonen, belonen. Zo leert je hond dat contact met jou écht de moeite waard is – ook tijdens het wandelen!
Ontspannen wandelen met je hond
Wil je meer leren over ontspannen wandelen met je hond? Dan kan je mijn online cursus Ontspannen wandelen met je hond volgen. Je bent van harte welkom! Hier vertel ik je alles over:
- Hoe je vanuit contact en verbinding wandelt met je hond
- Hoe je ervoor zorgt dat je hond niet meer trekt aan de riem
- Hoe je leert voorkomen dat je hond uitvalt aan de lijn
- Hoe je weer contact krijgt met elkaar
- Hoe je voorkomt dat je hond wegloopt of compleet z’n eigen gang gaat in het bos
- Hoe je het weer leuk kunt hebben samen tijdens het wandelen!
Lijkt dit je wat? Dan help ik je graag! De cursus is inclusief uitgebreid werkboek met praktijkopdrachten én de mogelijkheid om mij alles te vragen! Zie ik je daar?
